İşbaşı eğitim programları (İEP) İŞKUR’a kayıtlı işsiz vatandaşlara ve öğrencilere iş hayatında tecrübe kazanmaları konusunda destek vererek onların istihdamını gerçekleştiren ve bu sırada da işverenlerin en büyük maliyet kalemlerinden olan çalışan maliyet yükünü işverenin üzerinden alan teşvik türüdür. İşverenler, yeni işe alım yapmayı planladıkları esnada işbaşı eğitim programı ile personel istihdam etmeleri halinde hem personellerin performanslarını çalışma süresince görebilmeleri hem de maliyet anlamında tasarruf elde edebilmeleri bakımından İşbaşı Eğitim Programı teşvikini oldukça avantajlı bulmaktadır. Aktif İş Gücü Hizmetleri Yönetmeliği ve 20131 sayılı Genelge ile belirlenmiş olan bu uygulama her geçen gün daha da iyileştirilmek için çeşitli düzenlemeler yapılmakta ama halen çeşitli sektörlerde programın genişletilmesine dair ihtiyaçlar bulunmaktadır.  

İşbaşı Eğitim Programı için İyileştirmeler Üzerine 

Resmi prosedürler sebebi ile program açılışında istenen pek çok belge olması hem işveren ayağında hem de İŞKUR için oldukça fazla kâğıt yükünü de beraberinde getirmektedir. Sürecin dijital ortamda yönetimi de eş zamanlı olarak yapılmaktadır. Umarız yakın gelecekte sürecin matbu yükü tamamen geride bırakılıp %100 dijitale geçiş yapılabilir.  

Aynı süreç İşbaşı Eğitim Programı ile işe alınacak personelin programı uygunluğunun kontrolü sırasında da yaşanmaktadır. Yetkili iş ve meslek danışmanı ile gerçekleştirilen kontrol süreci yerine SGK teşviklerinde olduğu şekliyle uyumluluk kontrolünün çevrimiçi olarak yapılabilmesi, var olan iş yükünü büyük ölçüde hafifletecektir. 

İşbaşı Eğitim Programlarında sektör ve meslek bazlı kısıtlamalar hem sektörel anlamda istihdam açıklarının kapatılması sürecinde zorluk yaşanmasına ve işsiz vatandaşların potansiyel iş fırsatlarını ne yazık ki sekteye uğratmaktadır. Yoğun istihdam potansiyeline sahip toptan ve perakende sektöründe il müdürlükleri bazında farklı uygulamalara gidilmesi süreci ve iş arayan binlerce vatandaşı zorlamaktadır. Umudumuz en kısa sürede bu konuyla ilgili umut verici gelişmeler yaşanması yönündedir. 

Bir diğer konu da istihdam yükümlülüğünü yerine getirmeyen işverenlerin bir yıl boyunca program açamamaları ile ilgilidir. Bu uygulama istihdama katkı amacıyla açılmış İşbaşı Eğitim Programı için elbette ki doğrudur ancak aynı işverenler bir yıl sonra program açabilme imkanına sahiptir ve bu durumda daha önceki yıllarda yaşadıkları durumu tekrar etmemeleri için sürecin yürütülmesi sırasında ilave şartlar aranmalıdır. 

Bu ve bunun gibi başkaca birkaç konuda da yapılacak iyileştirmeler ile istihdam ve işveren maliyetleri anlamında büyük öneme sahip İşbaşı Eğitim Programı çok daha iyi bir potansiyele sahip olabilir.